το ποίημα είναι από το http://www.specialeducation.gr/
Γράψε, ω! γράψε ανεγκέφαλο στυλό
Τα γράμματά μου θέλω να ορίσω!…
Το ξέρω δεν είναι και κάτι θαυμαστό
Μπορώ πιο καλά, αν προσπαθήσω!…
Ωχ! κι αυτή η δασκάλα ξανά με κοιτά …
Σ’ εμένα κοιτά, κάτι λέει…
Γράψε, ω! γράψε ανεγκέφαλο, πια!
Βοήθα! η ζωή μου δεν σου φταίει!…
Ω! άλλο μη μπλέκεις καλό μου το ρο…
Μη μπλέκεις το ρο με το σίγμα!
Σαν τρία το έψιλον γράφεις, θαρρώ…
Δε νοιώθεις; μου βάζεις το ‘στίγμα’!…
Δεν έχεις διόλου ενσυναίσθηση πια!…
Σταμάτα! Κοιτάζει η δασκάλα…
Τα άλλα της τάξης τελειώσαν παιδιά!
Συντόμευε, βιάσου, τρεχάλα!…
Δε θέλω, καλό μου, να γράφεις λευκό!
Για άσπρο μιλάει η ιστορία…
Την έχω διαβάσει πενήντα, θαρρώ,
φορές! Γελάς; Δεν είναι ώρα γι αστεία!
Ω! σε ικετεύω καλό μου στυλό
Τον πόνο μου νοιώσε για λίγο
Σε πέντε γραμμούλες μονάχα γραπτό
Και λάθη σωρό, πώς τα κρύβω;
Λοιπόν! κάτι πρέπει να γίνει θαρρώ…
Προτείνω μια λύση: ειρήνη!
Αρκεί να δηλώνεις καλό μου στυλό
Τα λάθη… δική σου ευθύνη!
Ένας μαθητής με δυσλεξία.
